Paprotnik łuskowaty

Paprotnik łuskowaty

Paprotnik łuskowaty (Polystichum neolobatum) - to gatunek paproci z powodzeniem zimujący w naszym klimacie. Gatunek ten wytwarza efektowną rozetę ciemnozielonych liści, wyrastających maksymalnie do 40 cm.  Nerecznica nie wytwarza kwiatów, a jej ozdobą są wyłącznie liście, które nadają ogrodowi naturalny, leśny klimat.

Stanowisko i wymagania glebowe

Paprotnik łuskowaty najlepiej rośnie w miejscach półcienistych lub cienistych. Dobremu wzrostwowi sprzyjają stanowiska osłonięte przed silnym wiatrem i bezpośrednim nasłonecznieniem. Preferuje gleby próchnicze, przepuszczalne i lekko wilgotne o odczynie kwaśnym do lekko obojętnego. Warto zadbać o odpowiednią warstwę ściółki, która pomoże utrzymać wilgoć w podłożu. (Najlepsze ściółki dla paproci to: kora drzewna, zrębki oraz trociny).

Pielęgnacja i zimowanie
Pielęgnacja paprotnika jest łatwa. W zasadzie po przyjęciu się rośliny musimu jedynie pamiętać o regularnym podlewaniu w okresie suszy oraz ściółkowaniu gleby. W naszym klimacie paproć ta jest mrozoodporna. W chłodniejszych regionach, kiedy spodziewamy się silnych przymrozków - bez okrywy śnieżnej - warto zabezpieczyć ją na zimę warstwą liści lub agrowłókniny. Wiosną usuwa się uszkodzone przez mróz liście, aby zrobić miejsce dla nowych przyrostów.

Z jakimi roślinami łączyć Paprotnika łuskowatego?
Paprotnik łuskowaty doskonale komponuje się w cienistych rabatach leśnych, naturalistycznych oraz japońskich. Ze względu na swój kompaktowy pokrój i powolny wzrost polecamy go do miniogrodów. Świetnie prezentuje się w towarzystwie funkii, żurawek, brunnery, tawułek, barwinka, konwalii, zawilców japońskich oraz bodziszków. Tworzy harmonijne zestawienia z innymi paprociami, np. wietlicą czy paprotnikiem. 

Paprotnik łuskowaty najlepiej sadzić w ilości 5-9 szt./m², aby uzyskać efekt gęstej, bujnej kępy.