Paprotka zwyczajna

Paprotka zwyczajna naturalnie występujący w Europie i Azji. W Polsce jest gatunkiem rodzimym, który możemy spotkać sacerując po lesie. Paproć ta z powodzeniem zimuje w naszym klimacie. Gatunek ten wytwarza rozetę zielonych liści, wyrastających maksymalnie do 30 cm.  Paprotka zwyczajna nie wytwarza kwiatów, a jej ozdobą są wyłącznie liście, które nadają ogrodowi naturalny, leśny klimat.

Stanowisko i wymagania glebowe

Paprotka zwyczajna najlepiej rośnie w miejscach półcienistych lub cienistych. Dobremu wzrostwowi sprzyjają stanowiska osłonięte przed silnym wiatrem i bezpośrednim nasłonecznieniem. Preferuje gleby próchnicze, przepuszczalne i lekko wilgotne. Warto zadbać o odpowiednią warstwę ściółki, która pomoże utrzymać wilgoć w podłożu. (Najlepsze ściółki dla paproci to: kora drzewna, zrębki oraz trociny).

Pielęgnacja i zimowanie
Pielęgnacja paprotki zwyczajnej jest łatwa. W zasadzie po przyjęciu się rośliny musimu jedynie pamiętać o regularnym podlewaniu w okresie suszy oraz ściółkowaniu gleby. W naszym klimacie paproć ta jest zimotrwała. W chłodniejszych regionach, kiedy spodziewamy się silnych przymrozków - bez okrywy śnieżnej - warto zabezpieczyć ją na zimę warstwą liści lub agrowłókniny. Wiosną usuwa się uszkodzone przez mróz liście, aby zrobić miejsce dla nowych przyrostów.

Z jakimi roślinami łączyć Paprotkę zwyczajnaą?
Paprotka zwyczajna doskonale komponuje się w cienistych rabatach leśnych, naturalistycznych oraz japońskich. Ze względu na swoje małe rozmiary polecamy ją do mini ogrodów. Może być ciekawym akcentem posadzona w szczelinach murków i na cienistych skarpach. Świetnie prezentuje się w towarzystwie funkii, żurawek, brunnery, tawułek, barwinka, konwalii, zawilców japońskich oraz bodziszków. Tworzy harmonijne zestawienia z innymi paprociami, np. wietlicą czy paprotnikiem. 

Paprotkę zwyczajną najlepiej sadzić w ilości 5-9 szt./m², aby uzyskać efekt gęstej, bujnej kępy.